Stacja XIII - pełny widok obrazu

Po śmierci Ciało Zbawiciela złożono na ramionach Matki. Zaczęła ona delikatnie Je obmywać. Zdjęła koronę cierniową. Kolce i drzazgi nadal wbite wyciągała delikatnie. Mokrymi gąbkami umyła głowę. Ucałowała policzki Zbawiciela i zakryła twarz chustą. Chusta ta znajduje się dziś w hiszpańskiej katedrze w Oviedo. Naczynie z wodą do obmywania Najświętszego Ciała widać na obrazie na dole z lewej strony.

Koło krzyża Pana Jezusa robiło się coraz ciszej. Żołnierze po dobiciu łotrów byli zajęci złożeniem ich ciał do wspólnego grobu. Ciało zaś Pana Jezusa białe, zbroczone ciemną skrzepłą krwią, wisiało nadal na krzyżu, nakazując szacunek. Maryja z niewypowiedzianą boleścią przypatrywała się świętemu ciału swego Syna i opadła na kolana przy krzyżu: już ono do niej nie należało, nie mogła zdjąć go i uczciwie pogrzebać, a zresztą nie miała gdzie, albowiem grobu nie miała.

Ks. Sopoćko.

U góry obrazu, przy krzyżu i drabinie przedstawiony jest Józef z Arymatei. Józef był majętnym członkiem Sanhedrynu, potajemnie sprzyjającym Jezusowi. To on ofiarował grób na pochówek Jezusa. Józef po śmierci Jezusa udał się do Piłata i poprosił go o zgodę na zabranie ciała Zbawiciela.

Na obrazie widzimy, że Józef trzyma w dłoni narzędzie przypominające obcęgi. Oparty jest o drabinę. To on według Ewangelii zdjął ciało z krzyża. Pismo Św. pisze:

Józef z Arymatei, zamożny i wpływowy członek Sanhedrynu, potajemny uczeń Pana Jezusa, który na posiedzeniu Rady nie przyłączył się do zdania potępiającego Zbawiciela, postanowił sprawić Mistrzowi uczciwy pogrzeb. Udał się on do Piłata i poprosił o zwłoki Jezusa. Piłat zgodził się, ale był zdziwiony, że śmierć skazańca nastąpiła tak szybko. Wezwał więc setnika, a gdy i ten potwierdził fakt zgonu, wydał ciało Józefowi.

(Jan 19, 38; Łuk. 23, 50 ? 52)

Józef z prawej i Nikodem z lewej

Obok Józefa przedstawiony jest Nikodem. On także zajmował się pogrzebem Jezusa: Nikodem zakupił około 30 kg mirry i aloesu. Na obrazie Nikodem wyraźnie odwrócony jest w stronę Józefa. Konsultuje z nim sprawy dotyczące pochówku. Nikodema uważano za osobę uczoną, wcześniej, na długo przed ukrzyżowaniem, rozmawiał z Jezusem. W czasie procesu jak mógł bronił Zbawiciela przed niesprawiedliwym osądem.

Wystąpili przeciw temu Nikodem, Józef z Arymatei i kilku życzliwszych, i zażądali, by całą sprawę odłożono na później, gdyż najpierw w czasie świąt może powstać rozruch, a po wtóre, nie można wydać sprawiedliwego wyroku na podstawie dotąd zebranych zarzutów, bo świadkowie ogółem złożyli sprzeczne zeznania, na których nie można się oprzeć.

Błogosławiona Anna Katarzyna Emmerich.

Jakże miłymi winni być dla nas ci mężowie za ich miłość do Zbawiciela i jego Najświętszej Matki, za ich wspaniałomyślność i hojność, gdy oddają swe skarby, jak Nikodem, i grób własny, jak Józef, ponadto ofiarują swój trud i odwagę.

Ks. Sopoćko.

Grób, w którym zostanie złożone ciało, widoczny jest na drugim planie, za drabiną. Obraz tej stacji to drugi malunek, w którym przedstawiona jest drabina. Wcześniej pojawia się ona na Stacji V, kiedy to do pomocy zwerbowano Szymona z Cyreny

Wtedy symbolika drabiny nawiązywała do nieba. Teraz z całą pewnością możemy powiedzieć, że drabina została użyta do zdjęcia ciała Jezusa z krzyża.

Z prawej strony obrazu widoczne są niewiasty, które były obecne podczas śmierci Jezusa: siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa i Maria Magdalena. Maria Magdalena jest przedstawiona na dole obrazu, pierwsza od prawej, klęcząca i płacząca.

Z lewej strony widzimy także Apostoła Jana. Ukochanego ucznia.