Już w rok po śmierci został świętym
Urodził się w 1195 roku w Lizbonie jako syn szanowanej rodziny. Otrzymał imię Ferdynand. Mając 15 lat wstąpił do zakonu kanoników Św. Augustyna. W 1219 roku przyjął święcenia kapłańskie. Szczególnie w jego pamięci zapisało się wydarzenie z 1220 roku kiedy to przywieziono do miejsca, w którym przebywał relikwie szczęściu męczenników kapłańskich znanych przez Ferdynanda wcześniej. Zginęli męczeńsko w Maroku. Ich pogrzeb wywarł na nim duże wrażenie.
Usłyszał wtedy po raz pierwszy o synach Świętego Franciszka z Asyżu. Natychmiast potem wstąpił do nich. Z tej okazji też zmienił swoje imię na Antoni. Chciał ofiarować swoje życie dla Chrystusa, by w Afryce głosić Słowo Boże. Rozpoczął podróż na Czarny Ląd, gdzie ostatecznie jednak nigdy nie dotarł. W czasie podróży poważnie zachorował i musiał wracać do swojej ojczyzny. Będąc na Morzu Śródziemnym zastałą go burza, która statek zaprowadziła na Sycylię.
W tym czasie w Asyżu odbywała się kapituła generalna zakonu. Antoni udał się tam, gdzie dane było mu spotkać się z Świętym Franciszkiem. Z czasem pogłębił swoje studia nad Pismem Świętym. Sławę zyskał jako kaznodzieja i duszpasterz. Mądrość jego kazań dotarła do brata Eliasza, który był następcą Świętego Franciszka. Decyzją Eliasza Antoni został generalnym kaznodzieją zakonu. Od tamtej chwili Antoni przemierzał miasta głosząc Słowo Boże, nawoływał do pokuty i poprawy życia. Posiadał niesamowity dar przemawiania. Wiernych było tak dużo, że nie gromadzili się oni w kościele, a na specjalnie przygotowanych placach.
W 1228 roku udał się do Rzymu. Został zaproszony przez papieża Grzegorza IX do wygłoszenia okolicznościowego kazania. Wywarło ono później na papieżu tak duży wpływ, że ten polecił Antoniemu wygłaszać regularne kazania dla pielgrzymów przybywających do Rzymu. Nazwał też Antoniego Arką Testamentu. Antoni miał niezwykły dar czytania w ludzkich sumieniach. Znany też był z proroctw.
Wycieńczony pracą zachorował na wodną puchlinę. Z każdym dniem opadał z sił. Zmarł w piątek wieczorem w dniu 13 czerwca 1231 roku przeżywszy zaledwie 36 lat.
Jego pogrzeb w Padwie był wielką manifestacją. Zaledwie w niecały rok później papież Grzegorz IX zaliczył go do grona świętych. O rychłym wyniesieniu na ołtarze zdecydowały liczne cuda jakie wierni doznawali za wstawiennictwem Świętego Antoniego. Zanotowano pięć uzdrowień z paraliżu, siedem przypadków przywrócenia niewidomym wzroku, trzem głuchym słuchu oraz dwa wypadki wskrzeszenia umarłych. Bardzo szybko po całym świecie rozpowszechnił się też kult świętego Antoniego.
Papież Grzegorz IX ustanowił dzień 13 czerwca (datę śmierci) jako dzień pamiątki świętego włączając święto do kalendarza kościelnego.
Święty Antoni jest patronem zakonu franciszkanów, patronem dzieci, patronem górników, narzeczonych, małżeństw, ubogich, podróżnych oraz ludzi i rzeczy zaginionych. Patronuje też państwu włoskiemu oraz miastu Rybnik.
Święty Antoni w ikonografii
Święty Antoni ubrany jest w habit franciszkański przez co niejako mylony jest z Świętym Franciszkiem. Antoni przeważnie przybiera pozę głoszącego kazanie. Często na rękach trzyma Dzieciątko Jezus. Według legendy Dzieciątko Jezus odwiedziło Antoniego i powiedziało mu jak bardzo go kocha stąd tak często święty ten jest przedstawiany z Dzieciątkiem trzymanym na rękach.
Atrybutami świętego są: księga, lilia, serce, bochen chleba, osioł, ryba. Według legendy Antoni wygłosił kazanie do ryb i zniewolił muła w ten sposób, by ten oddał cześć Najświętszemu Sakramentowi w celu zawstydzenia pewnego heretyka. Święty Antoni jest przede wszystkim patronem rzeczy zgubionych i osób zaginionych, dlatego, że potrafił zagubione dusze przyprowadzić do Boga. Kiedy coś zgubiliśmy i nie możemy tego odnaleźć warto zwrócić się do Świętego Antoniego o pomoc.
Kapliczki i ołtarz Świętego Antoniego w Racławicach Śląskich
Kapliczka na plebanii
W naszej miejscowości znajdują się dwie kapliczki poświęcone Świętemu Antoniemu oraz jeden boczny ołtarz w kościele parafialnym. Dowodzi to żywego kultu jakim obdarzany był ten święty.
Pierwsza kapliczka znajduje się na terenie lokalnej plebani. W murowanej grocie widzimy postać świętego trzymającego na rękach Dzieciątko Jezus. Co ciekawe Dzieciątko stoi na dłoni świętego, a dokładniej na otwartej Biblii, którą trzyma święty. Postać Antoniego ma około metra wysokości.
Święty Antoni przy racławickiej plebanii
Figurka świętego znajdująca się w małej kapliczce przy szosie w kierunku Głogówka
Ciekawa i przez wielu nieznana kapliczka poświęcona Świętemu Antoniemu znajduje się przy szosie prowadzącej z Racławic Śląskich do Głogówka (po lewej stronie). Wewnątrz znajduje się malutka figurka Świętego trzymającego na rękach Dzieciątko Jezus. Figurka ma około 20 centymetrów wysokości. Obok zobaczymy obrazek Matki Boskiej Częstochowskiej. Co ciekawe mimo, że kapliczka jest oddalona o około 1,5 kilometra od ostatniego racławickiego domu często palą się tam znicze.
Kapliczka mieszcząca się przy szosie prowadzącej do Głogówka
Z powstaniem tej kapliczki związana jest ciekawa historia. Według podań zbudował ją racławicki gospodarz, który każdego dnia udawał się do pracy w Głogówku. Zawsze zabierał ze sobą jedna cegłę i pozostawiał ją mniej więcej w 1/3 drogi. Kiedy zgromadził już odpowiednią ilość materiału zbudował kapliczkę. Nie wiadomo tylko czy od razu była ona poświęcona Świętemu Antoniemu czy wcześniej znajdowała się tam figura innego świętego.
Wizerunek Świętego na kościelnym ołtarzu
Ołtarz poświęcony Świętemu Antoniemu w kościele parafialnym
W kościele parafialnym tuż obok obrazu Matki Boskiej Buszczeckiej (z prawej strony) znajduje się ołtarz poświęcony Świętemu Antoniemu. Umieszczono tam największą racławicką figurę świętego. Antoni trzyma na lewej ręce Dzieciątko Jezus. Postać ma około półtora metra wysokości. Figura pochodzi z 1889 roku. Została zakupiona przez ówczesnego proboszcza księdza Antoniego Weissa z okazji stulecia budowy nowego kościoła.
Od dawna przyjęło się, że kiedy o czymś zapomnimy lub coś zgubimy to zwracamy się z prośbą do Świętego Antoniego o pomoc. Pamiętajmy jednak o tym świętym częściej, a zwłaszcza w czerwcu kiedy go wspominamy.
W naszym cyklu opisującym kaplice i figury świętych jakie można zobaczyć w Racławicach Śląskich opisaliśmy już Świętego Dominika i legendę o psach pańskich, Świętego Floriana patrona strażaków, Świętego Jana Nepomucena patrona mostów oraz dziś Świętego Antoniego. To nie koniec tego ciekawego, religijno-historycznego cyklu. W naszym kościele znajduje się jeszcze wiele figur świętych wartych opisania.
